-
1 areszt
( aresztowanie) arrest; ( pomieszczenie) detention house* * *mi1. (= aresztowanie) arrest, custody, detention; nałożyć, kłaść areszt na kogoś arrest sb l. place sb under arrest, take sb into custody; nakaz aresztu arrest warrant, warrant for sb's arrest.2. (= pozbawienie wolności) confinement, imprisonment, detention; areszt śledczy detention in police custody ( before being formally charged); areszt domowy house arrest; być w areszcie be in jail, be incarcerated, be locked up.3. ( miejsce) jail, prison.4. prawn. seizure, confiscation; areszt statku seizure of a ship; areszt rzeczowy seizure of assets.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > areszt
-
2 na|łożyć
pf — na|kładać impf Ⅰ vt 1. (umieścić) to put, to place [jedzenie] (na coś on sth); to put on [okulary]- nałożył sobie sera/szynki na chleb he put some cheese/ham on his bread- nakładać komuś jedzenie to dish out food to sb- nałożyć siano na furę to pitch hay (onto a cart)- nałożył węgla do pieca he filled the stove with coal, he put coal into the stove- nałożyć słuchawki na uszy to put a. place a. slip headphones over one’s ears- nakładać obręcz na beczkę to put a hoop around a barrel, to hoop a barrel- nałożyła mu opatrunek na rękę she put a dressing on his hand- nałożyć siodło na grzbiet konia to put a saddle on a horse, to saddle (up) a horse- nałożyć psu kaganiec to muzzle a dog- nałożyć komuś kajdanki to put handcuffs on sb, to handcuff sb2. (ubrać) to put on; to don książk. [płaszcz, szlafrok, kapelusz]; to put on, to pull on [rękawiczki]- nałożyć buty to put on one’s shoes- nałożyć na siebie sukienkę to put on a dress- nałożyć komuś sweter to put a sweater on sb, to dress sb in a sweater3. (rozsmarować) to apply, to put on [szminkę, makijaż]- nałożyć róż na policzki to put rouge a. blusher on one’s cheeks, to rouge one’s cheeks- nałożyć krem na ręce to put a. smear cream on one’s hands, to smear one’s hands with cream- nałożyła farbę na włosy she applied dye to her hair4. (obciążyć) to impose, to levy [podatek, grzywnę] (na kogoś on sb)- nałożyć embargo na coś to impose a. lay a. put an embargo on sth, to embargo sth- nałożyć cło na zagraniczne samochody to impose a. put duty on foreign cars- nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś to impose an obligation on sb to do sth, to lay a. place sb under an obligation to do sth, to oblige sb to do sth- ustawa nakłada na posłów obowiązek ujawniania stanu majątkowego the act requires a. obliges deputies to reveal their financial status książk.- nałożyć obowiązek odbycia służby wojskowej to impose conscriptionⅡ nałożyć się — nakładać się 1. [ubranie] to be put on- te rękawiczki źle się nakładają these gloves are hard to put on2. (nasunąć się) [fale, kolory, linie, obrazy] to overlap each other, to be superimposed on each other 3. (zbiec się) to overlap- odwiedziny Marka nałożyły się na moje Mark’s visit overlapped with mine- terminy egzaminów nakładają się the exams overlap■ nałożyć komuś kaganiec pot. to restrict a. curb sb’s freedom- nałożyć prasie kaganiec to muzzle the press- nie mogę wychodzić z domu, rodzice nałożyli mi kaganiec I can’t leave home, my parents grounded me a. put the clamps on (me) pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > na|łożyć
См. также в других словарях:
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego
